вызваля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вызваля́юся |
вызваля́емся |
| 2-я ас. |
вызваля́ешся |
вызваля́ецеся |
| 3-я ас. |
вызваля́ецца |
вызваля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
вызваля́ўся |
вызваля́ліся |
| ж. |
вызваля́лася |
| н. |
вызваля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вызваля́йся |
вызваля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вызваля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вызваля́цца несов.
1. освобожда́ться, высвобожда́ться;
2. избавля́ться, освобожда́ться;
3. увольня́ться; освобожда́ться;
1-3 см. вы́зваліцца;
4. страд. освобожда́ться, высвобожда́ться; избавля́ться; выруча́ться; увольня́ться; см. вызваля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вызваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да вызваліцца.
2. Зал. да вызваляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вызваля́цца
1. sich befréien, sich frei máchen;
2. (пазбаўляцца ад чаго-н.) etw. lóswerden* аддз. vi (s); sich (D) etw. vom Hálse scháffen (разм.);
3. (пра памяшканне і г. д.) frei wérden, geräumt wérden; vakánt [vɑ-] wérden (пра пасаду)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́зваліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.
1. Атрымаць свабоду, стаць свабодным.
В. з палону.
В. ад прыгнёту.
2. Пазбавіцца ад чаго-н., што сціскае, абмяжоўвае, ад непажаданага, шкоднага.
В. ад ношы.
В. з абдымкаў.
В. ад думак.
3. Стаць свабодным ад якіх-н. абавязкаў, спраў і пад.
В. ад работы.
В. ад загадвання.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ачысціцца, стаць пустым, незанятым.
Кватэра вызвалілася.
Месца вызвалілася.
|| незак. вызваля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. вызвале́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
высвобожда́ться
1. вызваля́цца; выслабаня́цца, аслабаня́цца;
2. страд. вызваля́цца; выслабаня́цца; аслабаня́цца, выма́цца; выця́гвацца; апаражня́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отреша́ться
1. вызваля́цца; адмаўля́цца; см. отреши́ться;
2. страд. адхіля́цца, вызваля́цца, зніма́цца (з чаго); см. отреша́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́зваліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́звалюся |
вы́звалімся |
| 2-я ас. |
вы́звалішся |
вы́зваліцеся |
| 3-я ас. |
вы́зваліцца |
вы́зваляцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́зваліўся |
вы́зваліліся |
| ж. |
вы́звалілася |
| н. |
вы́звалілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́зваліся |
вы́зваліцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́зваліўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскрепоща́ться
1. вызваля́цца ад прыго́ну;
2. перен. разняво́львацца;
3. страд. вызваля́цца ад прыго́ну; разняво́львацца; см. раскрепоща́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вызвале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вызваляць — вызваліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. вызваляцца — вызваліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)