вы́залачаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́залачаны |
вы́залачаная |
вы́залачанае |
вы́залачаныя |
| Р. |
вы́залачанага |
вы́залачанай вы́залачанае |
вы́залачанага |
вы́залачаных |
| Д. |
вы́залачанаму |
вы́залачанай |
вы́залачанаму |
вы́залачаным |
| В. |
вы́залачаны (неадуш.) вы́залачанага (адуш.) |
вы́залачаную |
вы́залачанае |
вы́залачаныя (неадуш.) вы́залачаных (адуш.) |
| Т. |
вы́залачаным |
вы́залачанай вы́залачанаю |
вы́залачаным |
вы́залачанымі |
| М. |
вы́залачаным |
вы́залачанай |
вы́залачаным |
вы́залачаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́залачаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́залачаны |
вы́залачаная |
вы́залачанае |
вы́залачаныя |
| Р. |
вы́залачанага |
вы́залачанай вы́залачанае |
вы́залачанага |
вы́залачаных |
| Д. |
вы́залачанаму |
вы́залачанай |
вы́залачанаму |
вы́залачаным |
| В. |
вы́залачаны (неадуш.) вы́залачанага (адуш.) |
вы́залачаную |
вы́залачанае |
вы́залачаныя (неадуш.) вы́залачаных (адуш.) |
| Т. |
вы́залачаным |
вы́залачанай вы́залачанаю |
вы́залачаным |
вы́залачанымі |
| М. |
вы́залачаным |
вы́залачанай |
вы́залачаным |
вы́залачаных |
Кароткая форма: вы́залачана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́залачаны вы́золоченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́залачаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вызалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́золоченный вы́залачаны, пазало́чаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)