выжына́ць гл. выжаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжына́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выжына́ю выжына́ем
2-я ас. выжына́еш выжына́еце
3-я ас. выжына́е выжына́юць
Прошлы час
м. выжына́ў выжына́лі
ж. выжына́ла
н. выжына́ла
Загадны лад
2-я ас. выжына́й выжына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выжына́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выжына́ць несов. выжина́ть; см. вы́жаць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выжына́ць (жыта і г. д.) ábsicheln vt; ábmähen vt (касой)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́жаць¹, -жну, -жнеш, -жне; вы́жаў, -жала; вы́жні; -жаты; зак., што.

Правесці жніво на якой-н. прасторы.

В. гектар жыта.

|| незак. выжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжына́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да выжынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выжина́ть несов., с.-х. выжына́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжына́цца несов., страд. выжина́ться; см. выжына́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́жан ’зжатае месца на ніве’ (Бяльк.). Рус. вы́жин, укр. ви́жин ’жніво’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выжынаць (гл. жаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)