вы́жаўціць гл. жаўціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́жаўціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́жаўчу вы́жаўцім
2-я ас. вы́жаўціш вы́жаўціце
3-я ас. вы́жаўціць вы́жаўцяць
Прошлы час
м. вы́жаўціў вы́жаўцілі
ж. вы́жаўціла
н. вы́жаўціла
Загадны лад
2-я ас. вы́жаўці вы́жаўціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́жаўціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́жаўціць сов., разг. вы́желтить, изжелти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́жаўціць, ‑жаўчу, ‑жаўціш, ‑жаўціць; зак., што.

Разм. Пафарбаваць у жоўты колер, нацерці што‑н. драўлянае да жаўцізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўці́ць, жаўчу́, жо́ўціш, жо́ўціць; незак., што.

Рабіць жоўтым, афарбоўваць у жоўты колер.

|| зак. вы́жаўціць, -жаўчу, -жаўціш, -жаўціць; -жаўцены (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́желтить сов., разг. вы́жаўціць, пажаўці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изжелти́ть сов., разг. вы́жаўціць, пажаўці́ць; (зажелтить) зажаўці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)