вы́емачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́емачны |
вы́емачная |
вы́емачнае |
вы́емачныя |
| Р. |
вы́емачнага |
вы́емачнай
вы́емачнае |
вы́емачнага |
вы́емачных |
| Д. |
вы́емачнаму |
вы́емачнай |
вы́емачнаму |
вы́емачным |
| В. |
вы́емачны (неадуш.)
вы́емачнага (адуш.) |
вы́емачную |
вы́емачнае |
вы́емачныя (неадуш.)
вы́емачных (адуш.) |
| Т. |
вы́емачным |
вы́емачнай
вы́емачнаю |
вы́емачным |
вы́емачнымі |
| М. |
вы́емачным |
вы́емачнай |
вы́емачным |
вы́емачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́емачны спец. вы́емочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́емачны, ‑ая, ‑ае.
Выняты пры капанні, пры ўтварэнні выемкі. Выемачны грунт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ábbaustrecke
f -, -n горн. вы́емачны штрэк
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)