вы́дых

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́дых вы́дыхі
Р. вы́дыху вы́дыхаў
Д. вы́дыху вы́дыхам
В. вы́дых вы́дыхі
Т. вы́дыхам вы́дыхамі
М. вы́дыху вы́дыхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́дых, -у, мн. -і, -аў, м.

Разавае выштурхванне паветра з лёгкіх пры выдыханні; проціл. ўдых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дых, -ху м. вы́дох

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дых, ‑у, м.

Разавае выштурхванне паветра з лёгкіх пры выдыханні; проціл. удых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дых м Áus¦atmen n -s, -, Expiratión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́дох вы́дых, -ху м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уды́х, -у, мн. -і, -аў, м.

Асобнае ўдыханне; проціл. выдых.

Зрабіць глыбокі ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́шаль, -шлю, м.

Сутаргавы выдых з хрыпам і шумам (пры захворванні дыхальных шляхоў).

Моцны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узды́х, -у, мн. -і, -аў, м.

Працяглы ўдых, а за ім выдых.

Глыбокі ў.

Да апошняга ўздыху (да смерці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

exhalation [ˌekshəˈleɪʃn] n. вы́дых

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)