выду́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выду́шванне
Р. выду́швання
Д. выду́шванню
В. выду́шванне
Т. выду́шваннем
М. выду́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выду́шванне ср. выда́вливание; см. выду́шваць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выду́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдушваць ​1 — выдушыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выда́вливание выціска́нне, -ння ср., выду́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wygniatanie

н. выцісканне, выдушванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wytłaczanie

н.

1. выціскванне, выцісканне, выдушванне;

2. тэх. адцісканне, штампаванне, штампоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)