вы́драпаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́драпаю вы́драпаем
2-я ас. вы́драпаеш вы́драпаеце
3-я ас. вы́драпае вы́драпаюць
Прошлы час
м. вы́драпаў вы́драпалі
ж. вы́драпала
н. вы́драпала
Загадны лад
2-я ас. вы́драпай вы́драпайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́драпаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́драпаць сов., разг.

1. (царапая, вырвать) вы́царапать;

2. (царапая, написать, нарисовать) нацара́пать, вы́царапать;

в. на́дпіс — нацара́пать (вы́царапать) на́дпись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́драпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Драпаючы, выдраць. Выдрапаць вочы.

2. Драпаючы, напісаць, намаляваць. Выдрапаць літару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драпаць áuskratzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wydrapać

зак. выдрапаць; выдзерці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́драпаны

1. вы́царапанный;

2. нацара́панный, вы́царапанный;

1, 2 см. вы́драпаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áuskratzen

1.

vt вы́драпаць, вы́скрабсці

2.

vi (s) разм. уцяка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)