выдо́йваць гл. выдаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выдо́йваю выдо́йваем
2-я ас. выдо́йваеш выдо́йваеце
3-я ас. выдо́йвае выдо́йваюць
Прошлы час
м. выдо́йваў выдо́йвалі
ж. выдо́йвала
н. выдо́йвала
Загадны лад
2-я ас. выдо́йвай выдо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выдо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выдо́йваць несов. выда́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдо́йваць áusmelken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́даіць, -даю, -даіш, -даіць; -даены; зак.

1. каго (што). Тое, што і падаіць.

В. кароў.

2. што. Атрымаць даеннем.

В. малако.

|| незак. выдо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выда́ивать несов. выдо́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выдойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцы́ркваць

‘выліваць, выдойваць што-небудзь маленькімі струменьчыкамі; выдаваць што-небудзь маленькімі дозамі, патроху; вылівацца (пра малако і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выцы́ркваю выцы́ркваем
2-я ас. выцы́ркваеш выцы́ркваеце
3-я ас. выцы́рквае выцы́ркваюць
Прошлы час
м. выцы́ркваў выцы́рквалі
ж. выцы́рквала
н. выцы́рквала
Загадны лад
2-я ас. выцы́рквай выцы́рквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выцы́ркваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

strip

I [strɪp]

1.

v.t. stripped or (rare) stript, stripping

1) агаля́ць; разьдзява́ць дагала́

2) разьдзява́ць; здыма́ць во́пратку

3) абдзіра́ць, здыма́ць (ску́рку, кару́)

4) зьдзіра́ць; абіра́ць

to strip paper from a wall — зьдзіра́ць шпале́ры са сьцяны́

to strip fruit from a tree — абіра́ць садавіну́ з дрэ́ва

5) пустошыць

to strip a house of its furniture — вы́несьці з до́му мэ́блю

6) рабава́ць, абкрада́ць; забіра́ць

Thieves stripped the house of everything valuable — Зло́дзеі забра́лі з до́му ўсё кашто́ўнае

7) выдо́йваць каро́ву дачы́ста (не пакі́нуць малака́)

•

- strip of

II [strɪp]

n.

1) паласа́, пало́ска f. (ткані́ны, папе́ры, мэта́лу)

2) шнур, пало́ска (по́ля); паласа́ (ле́су, бало́та)

3) узьлётна-паса́дачная паласа́ (для самалётаў)

4) паласа́ (у газэ́це)

a comic strip — паласа́ ко́міксаў (у газэ́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)