вы́дать сов., в разн. знач. вы́даць, мног. павыдава́ць; (замуж — ещё) адда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проболта́тьIII сов. (выдать секрет), разг. вы́балбатаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыдава́ць сов.

1. (о многом) вы́дать;

2. (о многом) изда́ть;

3. (о многих — замуж) вы́дать, отда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́даць сов.

1. (снабдить чем-л.) вы́дать;

в. даве́дкувы́дать спра́вку;

в. па паўкілагра́мавы́дать по полкилогра́мма;

в. ава́нсвы́дать ава́нс;

2. (добыть, произвести) вы́дать;

в. пе́ршую пла́ўкувы́дать пе́рвую пла́вку;

в. на́фту звыш пла́навы́дать нефть сверх пла́на;

3. (отдать взятое) верну́ть, возврати́ть;

в. асабі́стыя рэ́чы іх улада́льнікам — верну́ть (возврати́ть) ли́чные ве́щи их владе́льцам;

4. (выпустить из печати, обнародовать) изда́ть;

в. кні́гу — изда́ть кни́гу;

в. зако́н — изда́ть зако́н;

в. распараджэ́нне — изда́ть распоряже́ние;

5. (тайну и т.п.) вы́дать, разгласи́ть; (человека — ещё) преда́ть;

6. вы́дать (себя за кого-л.), изобрази́ть (из себя кого-л.);

в. сябе́ за вучо́нагавы́дать себя́ за учёного;

в. сябе́ за няшча́снага — изобрази́ть из себя́ несча́стного;

7. (замуж) вы́дать, отда́ть;

8. (звук) изда́ть;

в. на ру́ківы́дать на́ руки;

в. (сябе́) з галаво́йвы́дать (себя́) с голово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ць (каго) сов., разг. вы́дать; донести́ (на кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плаціць сов.

1. (выдать плату) вы́платить;

2. (долг) уплати́ть, вы́платить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преда́ть сов.

1. (отдать) адда́ць;

2. (изменить) здра́дзіць (каму, чаму); (выдать) вы́даць (каго, што); см. предава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лічыць сов.

1. (найти путём вычисления) вы́считать; вы́числить; исчи́слить;

2. (не выдать полностью, недоплатить за что-л.) удержа́ть, вы́честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Linquere promissa procellae (Catullus)

Пакідаць абяцанні навальніцы.

Оставлять обещания буре.

бел. Абяцанкі ‒ цацанкі, а дурню радасць. Хто багата абяцае, той мала дае. Абяцаў пан кажух.

рус. Обещанного три года ждут. На посуле, что на стуле: посидишь да встанешь. Не держать обещаний. Обещанная шапка на уши не лезет.

фр. Chacun peut être riche en promesse (Каждый может быть богат на обещания).

англ. Between promising and performing a man may marry his daughter (Между обещанием и исполнением человек может дочь замуж выдать).

нем. Wer viel verspricht, hält wenig (Кто много обещает, тот мало выполняет).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

прабалбата́ць сов.

1. проболта́ть; протарато́рить;

яна ~та́ла цэ́лую гадзі́ну — она́ проболта́ла (протарато́рила) це́лый час;

2. (выдать секрет) проболта́ть;

п. таямні́цу — проболта́ть та́йну;

3. (невнятно сказать) пролопота́ть;

п. не́шта незразуме́лае — пролопота́ть что-то непоня́тное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)