выда́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. выда́тнасць
Р. выда́тнасці
Д. выда́тнасці
В. выда́тнасць
Т. выда́тнасцю
М. выда́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выда́тнасць, -і, ж.

1. гл. выдатны.

2. Што-н. славутае.

Архітэктурныя выдатнасці Полацка.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст.

Сусветныя выдатнасці навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выда́тнасць ж.

1. (необычность) необыкнове́нность, необыча́йность; незауря́дность, недю́жинность;

2. (что-л. знаменитое, достопримечательное) достопримеча́тельность, примеча́тельность;

архітэкту́рныя ~сці По́лацка — архитекту́рные достопримеча́тельности По́лоцка;

3. (отличный в каком-л. деле специалист; известность, прославленность) знамени́тость;

сусве́тныя ~сці наву́кі — мировы́е знамени́тости нау́ки;

4. (заслуга, отмеченная наградой) отли́чие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выда́тнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць выдатнага; незвычайнасць.

2. Што‑н. славутае. Архітэктурныя выдатнасці Полацка. Прыродныя і этнаграфічныя выдатнасці.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст. Сусветныя выдатнасці навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выда́тны, -ая, -ае.

1. Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца вялікай вядомасцю.

В. вучоны.

2. Незвычайны, выключны.

В. розум.

Выдатныя здольнасці.

3. Вельмі добры.

Прадукцыя выдатнай якасці.

Ты ж выдатна (прысл.) спяваеш.

4. у знач. наз. выда́тна, нескл., н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).

Атрымаць выдатна па хіміі.

|| наз. выда́тнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

excellence [ˈeksələns]n. выда́тнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

недю́жинность незвыча́йнасць, -ці ж.; выда́тнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знамени́тость

1. (качество, свойство) славу́тасць, -ці ж.; выда́тнасць, -ці ж.;

2. (знаменитый человек) славу́ты (выда́тны) чалаве́к, славу́тасць, -ці ж., выда́тнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

osobliwość

ж.

1. рэдкасць; славутасць; выдатнасць;

2. асаблівасць; арыгінальнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

достопримеча́тельность славу́тасць, -ці ж.; выда́тнасць, -ці ж., выда́тная мясці́на;

достопримеча́тельности го́рода выда́тныя мясці́ны го́рада, славу́тасці го́рада, выда́тнасці го́рада;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)