вы́гуляць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́гуляю |
вы́гуляем |
| 2-я ас. |
вы́гуляеш |
вы́гуляеце |
| 3-я ас. |
вы́гуляе |
вы́гуляюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́гуляў |
вы́гулялі |
| ж. |
вы́гуляла |
| н. |
вы́гуляла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́гуляй |
вы́гуляйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́гуляўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́гуляць сов., разг.
1. прогуля́ть;
в. саба́ку — прогуля́ть соба́ку;
2. (определённое время) прогуля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́гуляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Разм. Правесці доўгі час гуляючы; прагуляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выгу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да выгуляць.
2. Разм. Гуляць, быць на свабодзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гулять сов., прост.
1. вы́весці гуля́ць;
2. (определённое время) вы́гуляць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)