вы́гук, -у, мн. -і, -аў, м.

Гучны вокліч, вокрык.

В. адабрэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гук

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́гук вы́гукі
Р. вы́гуку вы́гукаў
Д. вы́гуку вы́гукам
В. вы́гук вы́гукі
Т. вы́гукам вы́гукамі
М. вы́гуку вы́гуках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́гук, -ку м. во́зглас, восклица́ние ср., вы́крик, вскрик, вы́клик, выклика́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гук, ‑у, м.

Гучны вокліч, выкрык. Прамова [Пятрэнкі] раз-пораз перарывалася дружным смехам у зале, выгукамі адабрэння. Краўчанка. Сабраліся мужчыны і пад выгукі «раз, два — узялі!» штурхалі машыну. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гук ж Áusruf m -(e)s, -e, Ruf m;

вы́гукі з ме́сца Zwíschenrufe pl;

вы́гукі ра́дасці Fréudenrufe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

во́клік, -у, мн. -і, -аў, м.

Выгук; словы, якімі аклікаюць.

Радасны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аво́й, выкл. (разм.).

Выгук пры выказванні здзіўлення, захаплення і пад.

Авой, якая хмара!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алілу́я, выкл.

Вітанне, адрасаванае Богу, хвалебны малітоўны выгук у набажэнствах іўдзейскай і хрысціянскай рэлігій.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

exclamation [ˌekskləˈmeɪʃn] n. во́кліч, вы́гук

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біс, выкл.

Выгук у тэатры, на канцэрце і пад., які выражае просьбу публікі паўтарыць выкананы нумар.

На біс праспяваць арыю Ленскага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)