вы́гнуцца, -гнуся, -гнешся, -гнецца; -ніся; зак.

Прыняць дугападобную форму, утварыць выгіб.

|| незак. выгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і выгіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гнуся вы́гнемся
2-я ас. вы́гнешся вы́гнецеся
3-я ас. вы́гнецца вы́гнуцца
Прошлы час
м. вы́гнуўся вы́гнуліся
ж. вы́гнулася
н. вы́гнулася
Загадны лад
2-я ас. вы́гніся вы́гніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гнуцца сов. вы́гнуться, изогну́ться; изви́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гнуцца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; зак.

Прыняць дугападобную форму, утварыць выгіб. Не даходзячы да лукі, выгнуўшыся яшчэ раз каля лесу вельмі прыгожаю дугою, Нёман, забіраў управа. Колас. Залез на дрэва — ўніз ляціш, Бяроза выгнецца дугою. Барадулін. Рэчка выгнулася тут Срэбнаю падковай. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гнуцца гл. выгінацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выгіна́цца гл. выгнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изви́ться вы́гнуцца, вы́круціцца; зві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гнуться вы́гнуцца, мног. павыгіна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изогну́ться вы́гнуцца, мног. павыгіна́цца, сагну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узго́рбіцца, ‑біцца; зак.

Выгнуцца гарбом, падняцца ўверх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)