Verbum

анлайнавы слоўнік

выга́рваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выга́рваць несов., в разн. знач. выгора́ть;

га́за ху́тка ~вае ў ля́мпе — кероси́н бы́стро выгора́ет в ла́мпе;

матэ́рыя ~вае на со́нцы — мате́рия выгора́ет на со́лнце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выга́рваць, ‑ае.

Незак. да выгараць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гараць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыць; зак.

1. Згарэць поўнасцю.

Выгаралі дровы ў печы.

Вёска выгарала.

2. Выліняць, страціць натуральны колер.

Матэрыял выгараў на сонцы.

|| незак. выгара́ць, -а́е і выга́рваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выгара́ць несов., см. выга́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выга́рванне ср. выгора́ние; см. выга́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгора́ть^I несов. выгара́ць, выга́рваць; см. вы́гореть^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)