вы́гар, -у, мн. -ы, -аў, м.

Участак лесу, балота, сенажаці, выпалены агнём, пажарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́гар

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вы́гар
Р. Вы́гара
Д. Вы́гару
В. Вы́гар
Т. Вы́гарам
М. Вы́гары

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́гар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́гар вы́гары
Р. вы́гару вы́гараў
Д. вы́гару вы́гарам
В. вы́гар вы́гары
Т. вы́гарам вы́гарамі
М. вы́гары вы́гарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́гар, -ру м. пал; (в лесу — ещё) прога́р, прога́рина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гар, ‑у; мн. вы́гары, ‑аў; м.

Участак лесу, балота, сенажаці, выпалены агнём, пажарам. Рэкі сталі позна, а на топкіх балотах асобныя выгары і цяпер дымяцца сіняй парай. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гар м áusgebrannte Stélle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́гар (БРС), вы́гарына ’яма ад выгаралага торфу’ (пух., Жыв. сл.), вы́гарка ’тс’ (Касп.); ’тарфяны кар’ер’ (Шатал.). Да гарэць (гл.); параўн. вы́жар, выжарына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́гар

1. Месца, дзе згарэў лес, выгараў торф у балоце (БРС).

2. Балоцісты лужок сярод поля (Краснап. Бяльк.).

3. Ралля на месцы выпаленага лесу (Віц. Нік. 1895).

4. Месца на лузе, на полі, дзе выпалена сонцам трава, пасеў (Слаўг.).

5. Выкапанае вадасховішча, штучны ставок недалёка ад хаты (Беш. Касп.).

□ ур. Выгар (лес, поле) каля в. Шаламы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

выга́рына, -ы, мн. -ы, -рын, ж.

Тое, што і выгар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпа́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Тое, што і выгар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)