выгаво́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выгаво́рваю |
выгаво́рваем |
| 2-я ас. |
выгаво́рваеш |
выгаво́рваеце |
| 3-я ас. |
выгаво́рвае |
выгаво́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выгаво́рваў |
выгаво́рвалі |
| ж. |
выгаво́рвала |
| н. |
выгаво́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выгаво́рвай |
выгаво́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выгаво́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выгаво́рваць несов.
1. выгова́ривать, произноси́ть;
2. выгова́ривать;
3. выгова́ривать;
1-3 см. вы́гаварыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выгаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выгаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гаварыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.
1. што. Вымавіць, сказаць.
Гэта слова цяжка в.
2. што. Дамагчыся абяцання чаго-н. (разм.).
В. тыдзень адтэрміноўкі.
3. каму. Прабраць (разм.).
Маці выгаварыла хлапчуку за свавольства.
|| незак. выгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́гаварыць, выгаво́рваць
1. (вымавіць, выразіць) áussprechen* vt; áusdrücken vt, äußern vt;
2. (прабраць, выказаць прэтэнзію – каму-н - D) verwéisen vt;
вы́гаварыць што-н у твар j-m ins Gesícht ságen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выгова́ривать несов.
1. (произносить) выгаво́рваць, вымаўля́ць;
2. в др. знач. выгаво́рваць; см. вы́говорить 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выгаво́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выгаварыцца.
2. Зал. да выгаворваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпінды́рваць
‘выстаўляць напаказ, убраўшы пышна што-небудзь; выгаворваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выпінды́рваю |
выпінды́рваем |
| 2-я ас. |
выпінды́рваеш |
выпінды́рваеце |
| 3-я ас. |
выпінды́рвае |
выпінды́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выпінды́рваў |
выпінды́рвалі |
| ж. |
выпінды́рвала |
| н. |
выпінды́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выпінды́рвай |
выпінды́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выпінды́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Выба́іваць ’выгаворваць, папракаць’ (Нас.). Гл. ба́яць ’гаварыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выгаво́рвацца несов.
1. разг. выгова́риваться; см. вы́гаварыцца;
2. страд. выгова́риваться, произноси́ться; см. выгаво́рваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)