Verbum

анлайнавы слоўнік

вывярга́цца гл. вывергнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вывярга́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вывярга́цца несов., возвр., страд., физиол., геол. изверга́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывярга́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вывергнуцца.

2. Зал. да вывяргаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вергнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак. (кніжн.).

Вырвацца, выйсці знутры чаго-н.

Вывергнуўся агонь з вулкана.

|| незак. вывярга́цца, -а́ецца.

|| наз. вывяржэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изверга́ться

1. выкіда́цца, выкі́двацца; вывярга́цца;

2. страд. выкіда́цца, выкі́двацца; вывярга́цца; выкры́квацца; см. изверга́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывяржэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывяргаць — вывергнуць і вывяргацца — вывергнуцца.

2. толькі мн. (вывяржэ́нні, ‑яў). Вывергнутая маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

erupt [ɪˈrʌpt] v. вывярга́ць; вывярга́цца (пра вулкан); выбуха́ць (пра вайну, эпідэмію)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spew [spju:] v. BrE, infml

1. ванітава́ць, выры́гваць

2. выкі́дваць; вывярга́ць; вывярга́цца

3. ла́яцца;

spew charges накі́двацца з абвінава́чваннямі

spew out [ˌspju:ˈaʊt] phr. v. : spew out smoke вывярга́ць дым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)