вывядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вывядзе́нне |
| Р. |
вывядзе́ння |
| Д. |
вывядзе́нню |
| В. |
вывядзе́нне |
| Т. |
вывядзе́ннем |
| М. |
вывядзе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вывядзе́нне ср., в разн. знач. выведе́ние; (пятен — ещё) вы́травка ж., удале́ние;
в. скараспе́лых сарто́ў я́блык — выведе́ние скороспе́лых сорто́в я́блок;
в. плям — выведе́ние (вы́травка, удале́ние) пя́тен;
в. фо́рмулы — выведе́ние фо́рмулы;
в. мяча́ з гульні́ — выведе́ние мяча́ из игры́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вывядзе́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. выводзіць — вывесці (у 2, 5, 6, 8, 10 і 11 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывядзе́нне н.
1. с.-г. Áufzucht f -, Zucht f ;
вывядзе́нне кураня́т Kükenaufzucht f ;
2.:
спец. вывядзе́нне фо́рмулы die Ábleitung éiner Fórmel;
3.:
вывядзе́нне плям Fléckenentfernung f -;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́весці¹, -веду, -ведзеш, -ведзе; вы́веў, -вела; вы́ведзі; -ведзены; зак.
1. каго-што. Ведучы, накіраваць куды-н., выдаліць адкуль-н.
В. войскі на парад.
В. дзяцей на двор.
В. каня з канюшні.
В. з бяды (перан.).
2. каго-што з чаго. Выключыць, прымусіць выйсці са складу чаго-н.
В. з гульні.
В. з саставу прэзідыума.
3. перан., каго (што), з чаго. Уздзейнічаючы якім-н. чынам, прывесці ў які-н. стан, становішча.
В. з раўнавагі (пазбавіць раўнавагі, спакою). В. з цярпення (раздражніць). В. з сябе (давесці да страты самавалодання).
4. каго-што. Знішчыць, вынішчыць.
В. прусакоў.
В. плямы на паліто.
5. што і без дап. Зрабіць вывад, прыйсці да чаго-н. разважаннем.
В. формулу.
|| незак. выво́дзіць, -во́джу, -во́дзіш, -во́дзіць.
|| наз. вывядзе́нне, -я, н. (да 2, 4 і 5 знач.), вы́вад, -у, М -дзе, м. (да 1 і 2 знач.) і вы́вадка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
inference [ˈɪnfərəns] n.
1. вы́вад, заключэ́нне, высно́ва
2. вывядзе́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інкуба́цыя, -і, ж. (спец.).
1. Скрыты перыяд хваробы з моманту заражэння да з’яўлення яе першых прымет.
2. Штучнае вывядзенне маладых асобін у інкубатары.
|| прым. інкубацы́йны, -ая, -ае.
І. перыяд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
актыва́цыя, ‑і, ж.
Спец. Вывядзенне з нядзейнага стану ў дзейны; узмацненне дзейнага стану. Актывацыя малекул. Актывацыя ферментаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакрэцыя,
утварэнне і вывядзенне рэчыва з клеткі.
т. 14, с. 91
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
выведе́ние в разн. знач. вывядзе́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)