выву́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выву́джваю выву́джваем
2-я ас. выву́джваеш выву́джваеце
3-я ас. выву́джвае выву́джваюць
Прошлы час
м. выву́джваў выву́джвалі
ж. выву́джвала
н. выву́джвала
Загадны лад
2-я ас. выву́джвай выву́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выву́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выву́джваць несов., прям., перен. выу́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выву́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вывудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выву́джваць

1. ngeln vt, herusangeln vt;

2. перан. разм. herusziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́вудзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

1. Вылавіць вудай.

В. шчупака.

2. перан. Выведаць, здабыць што-н. хітрыкамі, падманам (разм.).

В. сакрэты.

В. грошы ў каго-н.

|| незак. выву́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выу́живать несов., прям., перен. выву́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выву́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да вывуджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выву́джванне ср. выу́живание; см. выву́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выву́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывуджваць — вывудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выву́джвацца несов., страд. выу́живаться; см. выву́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)