вы́веяны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́веяны |
вы́веяная |
вы́веянае |
вы́веяныя |
| Р. |
вы́веянага |
вы́веянай вы́веянае |
вы́веянага |
вы́веяных |
| Д. |
вы́веянаму |
вы́веянай |
вы́веянаму |
вы́веяным |
| В. |
вы́веяны (неадуш.) вы́веянага (адуш.) |
вы́веяную |
вы́веянае |
вы́веяныя (неадуш.) вы́веяных (адуш.) |
| Т. |
вы́веяным |
вы́веянай вы́веянаю |
вы́веяным |
вы́веянымі |
| М. |
вы́веяным |
вы́веянай |
вы́веяным |
вы́веяных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́веяны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́веяны |
вы́веяная |
вы́веянае |
вы́веяныя |
| Р. |
вы́веянага |
вы́веянай вы́веянае |
вы́веянага |
вы́веяных |
| Д. |
вы́веянаму |
вы́веянай |
вы́веянаму |
вы́веяным |
| В. |
вы́веяны (неадуш.) вы́веянага (адуш.) |
вы́веяную |
вы́веянае |
вы́веяныя (неадуш.) вы́веяных (адуш.) |
| Т. |
вы́веяным |
вы́веянай вы́веянаю |
вы́веяным |
вы́веянымі |
| М. |
вы́веяным |
вы́веянай |
вы́веяным |
вы́веяных |
Кароткая форма: вы́веяна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́веяны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вывеяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́веянный вы́арфаваны; вы́веяны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)