вы́верыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Дасканала праверыць.

В. рукапіс.

|| незак. вывяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́верка, -і, ДМ -рцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́верыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́веру вы́верым
2-я ас. вы́верыш вы́верыце
3-я ас. вы́верыць вы́вераць
Прошлы час
м. вы́верыў вы́верылі
ж. вы́верыла
н. вы́верыла
Загадны лад
2-я ас. вы́веры вы́верыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́верыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́верыць сов. вы́верить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́верыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Дасканала праверыць дакладнасць, акуратнасць чаго‑н. Выверыць рукапіс. Выверыць вагу перад узважваннем. □ Пан палкоўнік не мог цалкам аддацца сваім стратэгічным практыкаванням і выверыць свой план. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́верыць prüfen vt; áusrichten vt; justíeren vt (наладзіць); éichen vt (вагу);

вы́верыць гадзі́ннік die Uhr regulíeren;

вы́верыць спі́сы [лісты́] вы́баршчыкаў die Wählerlisten überprǘfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́верить сов. вы́верыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вераны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́верка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Даведацца пра што-н. з прачытанага.

В. навіну.

2. Выверыць, чытаючы (спец.).

В. рукапіс.

|| незак. вычы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́чытка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)