вы́вержаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́вержаны |
вы́вержаная |
вы́вержанае |
вы́вержаныя |
| Р. |
вы́вержанага |
вы́вержанай вы́вержанае |
вы́вержанага |
вы́вержаных |
| Д. |
вы́вержанаму |
вы́вержанай |
вы́вержанаму |
вы́вержаным |
| В. |
вы́вержаны (неадуш.) вы́вержанага (адуш.) |
вы́вержаную |
вы́вержанае |
вы́вержаныя (неадуш.) вы́вержаных (адуш.) |
| Т. |
вы́вержаным |
вы́вержанай вы́вержанаю |
вы́вержаным |
вы́вержанымі |
| М. |
вы́вержаным |
вы́вержанай |
вы́вержаным |
вы́вержаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вержаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́вержаны |
вы́вержаная |
вы́вержанае |
вы́вержаныя |
| Р. |
вы́вержанага |
вы́вержанай вы́вержанае |
вы́вержанага |
вы́вержаных |
| Д. |
вы́вержанаму |
вы́вержанай |
вы́вержанаму |
вы́вержаным |
| В. |
вы́вержаны (неадуш.) вы́вержанага (адуш.) |
вы́вержаную |
вы́вержанае |
вы́вержаныя (неадуш.) вы́вержаных (адуш.) |
| Т. |
вы́вержаным |
вы́вержанай вы́вержанаю |
вы́вержаным |
вы́вержанымі |
| М. |
вы́вержаным |
вы́вержанай |
вы́вержаным |
вы́вержаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
исто́ргнутый
1. вы́кінуты; вы́вержаны;
2. вы́рваны; вы́хаплены; вы́звалены;
3. вы́кліканы; см. исто́ргнуть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эрупты́ўны
(лац. eruptus)
вывержаны, вулканічнага паходжання;
э-ыя зоркі — пераменныя зоркі, змена бляску якіх носіць характар успышак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эфузі́ўны
(ад лац. effusio = разліванне)
вывержаны;
э-ыя пароды — магматычныя горныя пароды, якія ўтварыліся ў выніку застывання лавы на паверхні Зямлі (андэзіт, базальт, абсідыян і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)