выве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выве́йваю выве́йваем
2-я ас. выве́йваеш выве́йваеце
3-я ас. выве́йвае выве́йваюць
Прошлы час
м. выве́йваў выве́йвалі
ж. выве́йвала
н. выве́йвала
Загадны лад
2-я ас. выве́йвай выве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выве́йваць несов., с.-х. выве́ивать, вывева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вывеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выве́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да вывейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывева́ть несов., с.-х. (машиной) выарфо́ўваць; (ручным спосабам) выве́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)