выва́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выва́рваю |
выва́рваем |
| 2-я ас. |
выва́рваеш |
выва́рваеце |
| 3-я ас. |
выва́рвае |
выва́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выва́рваў |
выва́рвалі |
| ж. |
выва́рвала |
| н. |
выва́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выва́рвай |
выва́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выва́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выва́рваць несов., в разн. знач. выва́ривать; см. вы́варыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выва́рваць heráuskochen vt;
выва́рваць тлушч з касце́й das Fett aus den Knóchen heráuskochen;
2. (вельмі доўга варыць) áuskochen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выва́рванне ср. выва́ривание; см. выва́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выва́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выварваць — выварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выва́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выварыцца.
2. Зал. да выварваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выва́ривать несов., в разн. знач. выва́рваць; см. вы́варить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вышпа́ривать несов., разг. выва́рваць, выпа́рваць, абліва́ць кі́пнем (ва́рам);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выва́рвацца несов., возвр., страд. выва́риваться; см. вы́варыцца, выва́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)