вы́вандзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ванджу вы́вандзім
2-я ас. вы́вандзіш вы́вандзіце
3-я ас. вы́вандзіць вы́вандзяць
Прошлы час
м. вы́вандзіў вы́вандзілі
ж. вы́вандзіла
н. вы́вандзіла
Загадны лад
2-я ас. вы́вандзі вы́вандзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́вандзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́вандзіць сов. вы́коптить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вандзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць вэнджаным. Вывандзіць каўбасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вывандзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ванджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вывандзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́коптить сов. (провялить в дыму) вы́вандзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)