ВЫВАЗНА́Я ПО́ШЛІНА,

гл. ў арт. Пошліна.

т. 4, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вывазны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вывазны́ вывазна́я вывазно́е вывазны́я
Р. вывазно́га вывазно́й
вывазно́е		 вывазно́га вывазны́х
Д. вывазно́му вывазно́й вывазно́му вывазны́м
В. вывазны́ (неадуш.) вывазну́ю вывазно́е вывазны́я (неадуш.)
Т. вывазны́м вывазно́й
вывазно́ю		 вывазны́м вывазны́мі
М. вывазны́м вывазно́й вывазны́м вывазны́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вывазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае дачыненне да вывазу (у 1 знач.).

2. Звязаны з вывазам тавараў за мяжу. Вывазны тарыф. Вывазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

licencja

licencj|a

ж.

1. ліцэнзія, дазвол;

~a przywozowa — імпартная (увазная) ліцэнзія;

~а wywozowa — экспартная (вывазная) ліцэнзія;

na ~i — пa ліцэнзіі;

uzyskać ~ę — атрымаць ліцэнзію;

wydać ~ę — выдаць ліцэнзію;

2. ліцэнцыя; вольнасць;

~a poetycka — паэтычная вольнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)