Выбіра́нкі ’каноплі, якія раней паспелі (іх выбіраюць, каб даць магчымасць астатнім расці)’ (Сцяц.), выбіра́нцы ’тс’ (Жд., 1), выбірніцы ’тс’ (ДАБМ, камент., 869, З нар. сл.), вы́біранкі (Шат.). Ад выбіра́ць; параўн. вы́беркі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выбіра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выбіра́нка выбіра́нкі
Р. выбіра́нкі выбіра́нак
Д. выбіра́нцы выбіра́нкам
В. выбіра́нку выбіра́нкі
Т. выбіра́нкай
выбіра́нкаю		 выбіра́нкамі
М. выбіра́нцы выбіра́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вы́беркі ’маніцы’ (З нар. сл.), выбе́ркі ’рэшткі; брак’ (Арх. Федар.). Ад выбіра́ць; параўн. выбіра́нкі, выбаркі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)