выбыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выбыва́нне
Р. выбыва́ння
Д. выбыва́нню
В. выбыва́нне
Т. выбыва́ннем
М. выбыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбыва́нне ср. выбыва́ние; убыва́ние; см. выбыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбыва́ние выбыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)