Выбуховая сумесь 2/291, 484; 3/431

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВЫБУХО́ВАЯ ХВА́ЛЯ,

гл. Ударная хваля.

т. 4, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

выбухо́вы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.

Выбуховая хваля.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбухо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выбухо́вы выбухо́вая выбухо́вае выбухо́выя
Р. выбухо́вага выбухо́вай
выбухо́вае		 выбухо́вага выбухо́вых
Д. выбухо́ваму выбухо́вай выбухо́ваму выбухо́вым
В. выбухо́вы (неадуш.)
выбухо́вага (адуш.)		 выбухо́вую выбухо́вае выбухо́выя (неадуш.)
выбухо́вых (адуш.)
Т. выбухо́вым выбухо́вай
выбухо́ваю		 выбухо́вым выбухо́вымі
М. выбухо́вым выбухо́вай выбухо́вым выбухо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

time bomb [ˈtaɪmbɒm] n.

1. бо́мба запаво́ленага дзе́яння

2. выбухо́вая сітуа́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грыму́чы, -ая, -ае.

1. Які стварае рэзкія гукі, моцны шум.

Грымучыя калёсы.

2. Шумны, гучны.

Г. аркестр.

○

Грымучая ртуць — выбуховае хімічнае рэчыва ў выглядзе крышталічнага белага парашку.

Грымучы газ — выбуховая сумесь вадароду з кіслародам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбухо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.). Выбуховая сіла. Выбуховыя рэчывы. □ Валяцца дрэвы, зламаныя.. выбуховымі хвалямі, падае галлё, зрэзанае асколкамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

time bomb

а) бо́мба запаво́ленага дзе́яньня

б) Figur. выбухо́вая сытуа́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абелі́т

(ад англ. F. Abel = прозвішча англ. хіміка 19 ст.)

выбуховая сумесь з амоніевай салетры, дынітрабензолу і кухоннай солі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

podmuch, ~u

м. подых, павеў;

podmuch wiatru — павеў ветру;

podmuch wybuchu — выбуховая хваля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)