вы́бліснуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

Паказацца, ярка засвяціўшыся, заззяўшы.

Сонца выбліснула з-за хмары.

|| незак. выблі́скваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́бліснуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́блісне вы́бліснуць
Прошлы час
м. вы́бліснуў вы́бліснулі
ж. вы́бліснула
н. вы́бліснула

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́бліснуць сов. показа́ться, заблесте́ть, блесну́ть; (об огне, огнях — ещё) вспы́хнуть, взблесну́ть;

з-за хмар ~нула со́нца — из-за туч показа́лось (заблесте́ло) со́лнце;

~нула по́лымя стрэ́лу — вспы́хнуло (блесну́ло, взблесну́ло) пла́мя вы́стрела

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бліснуць, ‑не; зак.

Паказацца, ярка засвяціўшыся, заззяўшы. Сонца выбліснула з-за хмары. □ Далёка ўперадзе паказаўся мост, потым з-за ўзгоркаў выбліснула шырокая рака. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бліснуць áufleuchten vi, áufblitzen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выблі́скваць, ‑ае.

Незак. да выбліснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взблесну́ть сов., однокр. блі́снуць, вы́бліснуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)