вы́битый

1. в разн. знач. вы́біты, мног. павыбіва́ны;

2. (о косе) накляпа́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбитый

Том: 5, старонка: 99.

img/05/05-099_0659_Выбитый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

вы́біты

1. вы́битый, вы́шибленный;

2. перен., разг. вы́битый;

3. вы́битый;

4. вы́битый;

5. вы́битый, вы́колоченный, вы́хлестанный, вы́хлопанный;

6. вы́битый;

7. вы́битый, вы́чеканенный;

8. вы́битый;

9. вы́битый;

10. вы́битый;

11. вы́битый;

12. вы́несенный;

13. вы́вихнутый;

14. вы́битый;

1-14 см. вы́біць 1-11, 13-15

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыбіва́ны

1. вы́битый, вы́шибленный;

2. вы́битый, вы́колоченный;

3. вы́битый;

4. вы́битый;

1-4 см. павыбіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пылены вы́колоченный, вы́битый; см. вы́пыліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпы́льваны вы́колоченный, вы́битый; см. павыпы́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́таўчаны разг.

1. вы́топтанный, исто́птанный;

2. вы́битый, вы́шибленный;

1, 2 см. вы́таўчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)