вы́арацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́арацца вы́аруцца
Прошлы час
м. вы́араўся вы́араліся
ж. вы́аралася
н. вы́аралася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́арацца сов. вы́пахаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́арацца, ‑арацца; зак.

Аказацца выкінутым наверх пры ворыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыво́рвацца, ‑аецца; зак.

Выарацца — пра ўсё, многае. Павыворваліся белыя, пакручастыя, як жывыя істоты, карані травы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пахаться

1. (истощиться пахотой) спусто́шыцца, вы́сіліцца;

2. (извлечься, добыться из земли паханием) вы́арацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)