вусачо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вусачо́вы вусачо́вая вусачо́вае вусачо́выя
Р. вусачо́вага вусачо́вай
вусачо́вае		 вусачо́вага вусачо́вых
Д. вусачо́ваму вусачо́вай вусачо́ваму вусачо́вым
В. вусачо́вы
вусачо́вага		 вусачо́вую вусачо́вае вусачо́выя
вусачо́вых
Т. вусачо́вым вусачо́вай
вусачо́ваю		 вусачо́вым вусачо́вымі
М. вусачо́вым вусачо́вай вусачо́вым вусачо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вуса́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

1. Чалавек з вялікімі вусамі.

2. Рыба сямейства карпавых.

|| прым. вусачо́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)