вулкано́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вулкано́лаг |
вулкано́лагі |
| Р. |
вулкано́лага |
вулкано́лагаў |
| Д. |
вулкано́лагу |
вулкано́лагам |
| В. |
вулкано́лага |
вулкано́лагаў |
| Т. |
вулкано́лагам |
вулкано́лагамі |
| М. |
вулкано́лагу |
вулкано́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вулкано́лаг м. вулкано́лог
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вулкано́лаг, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне вулканалогіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вулкано́лаг
(ад вулкан + -лаг)
спецыяліст у галіне вулканалогіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вулкано́лог вулкано́лаг, -га м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)