вуздэ́чкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуздэ́чкавы вуздэ́чкавая вуздэ́чкавае вуздэ́чкавыя
Р. вуздэ́чкавага вуздэ́чкавай
вуздэ́чкавае		 вуздэ́чкавага вуздэ́чкавых
Д. вуздэ́чкаваму вуздэ́чкавай вуздэ́чкаваму вуздэ́чкавым
В. вуздэ́чкавы (неадуш.)
вуздэ́чкавага (адуш.)		 вуздэ́чкавую вуздэ́чкавае вуздэ́чкавыя (неадуш.)
вуздэ́чкавых (адуш.)
Т. вуздэ́чкавым вуздэ́чкавай
вуздэ́чкаваю		 вуздэ́чкавым вуздэ́чкавымі
М. вуздэ́чкавым вуздэ́чкавай вуздэ́чкавым вуздэ́чкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вуздэ́чкавы узде́чный, уздяно́й; см. вуздэ́чка I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуздэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны, да вуздэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуздэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Частка вупражы — аброць з рамянёў з цуглямі, якая надзяваецца на галаву каню.

Раменная в.

|| прым. вуздэ́чкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)