вуго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуго́рскі вуго́рская вуго́рскае вуго́рскія
Р. вуго́рскага вуго́рскай
вуго́рскае		 вуго́рскага вуго́рскіх
Д. вуго́рскаму вуго́рскай вуго́рскаму вуго́рскім
В. вуго́рскі (неадуш.)
вуго́рскага (адуш.)		 вуго́рскую вуго́рскае вуго́рскія (неадуш.)
вуго́рскіх (адуш.)
Т. вуго́рскім вуго́рскай
вуго́рскаю		 вуго́рскім вуго́рскімі
М. вуго́рскім вуго́рскай вуго́рскім вуго́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вуго́рскі гл. венгерскі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hungarian​2 [hʌnˈgeəriən] adj. венге́рскі, вуго́рскі, мадзья́рскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

венге́рскі úngarisch; гл. тс. вугорскі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Austro-Hungarian

[,ɔstroʊhʌŋˈgeriən]

adj.

аўстра-вуго́рскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Finno-Ugrian

[,fɪnoʊˈju:griən]

1.

adj.

фі́на -вуго́рскі

2.

n.

фі́на -вуго́рская сям’я́ мо́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Magyar

[ˈmægjɑ:r]

1.

n.

1) мадзя́р, вуго́рац -ца m., мадзя́рка f.

2) вуго́рская мо́ва

2.

adj.

мадзя́рскі, вуго́рскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Hungarian

[hʌŋˈgeriən]

1.

adj.

вуго́рскі, мадзя́рскі, вэнге́рскі

2.

n.

1) вуго́рац -ца m., мадзя́р -а m., вэнге́рац-ца m.; вуго́рка, мадзя́рка, вэнге́рка f.

2) вуго́рская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)