вугляво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вугляво́з вугляво́зы
Р. вугляво́за вугляво́заў
Д. вугляво́зу вугляво́зам
В. вугляво́з вугляво́зы
Т. вугляво́зам вугляво́замі
М. вугляво́зе вугляво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вугляво́з м. углево́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вугляво́з, ‑а, м.

Аднапалубнае марское судна для перавозкі вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

углево́з вугляво́з, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wagon, ~u

м. вагон;

wagon towarowy — таварны вагон;

wagon osobowy — пасажырскі вагон;

wagon restauracyjny — вагон-рэстаран;

wagon do węgla (na węgiel) — вагон для вугалю, вуглявоз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)