вуале́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вуале́тка |
вуале́ткі |
| Р. |
вуале́ткі |
вуале́так |
| Д. |
вуале́тцы |
вуале́ткам |
| В. |
вуале́тку |
вуале́ткі |
| Т. |
вуале́ткай
вуале́ткаю |
вуале́ткамі |
| М. |
вуале́тцы |
вуале́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вуале́тка вуале́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вуале́тка
(фр. voilette)
невялікая вуаль.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)