вправля́ть несов.

1. упраўля́ць;

2. (заправлять) убіра́ць, засо́ўваць; см. впра́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вде́лывать несов. урабля́ць; (вправлять) упраўля́ць; (вставлять) устаўля́ць; (вмуровывать) умуро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вправля́ться страд.

1. упраўля́цца;

2. убіра́цца, засо́ўвацца; см. вправля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вправле́ние

1. упраўля́нне, -ння ср.;

2. убіра́нне, -ння ср., засо́ўванне, -ння ср.; см. вправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упраўля́ць несов.

1. вправля́ть;

2. перен., разг. губи́ть;

3. разг. (давать крепко застрять, завязнуть) вса́живать, вгоня́ть;

1-3 см. упра́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впра́вка ж.

1. упраўля́нне, -ння ср., упра́ўка, -кі ж.;

2. убіра́нне, -ння ср., засо́ўванне, -ння ср.; см. вправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вить​II несов.

1. (исправлять ошибки) пра́віць, папраўля́ць, выпраўля́ць;

2. (вправлять вывихнутое) прост. упраўля́ць;

3. (выпрямлять) спец. выпро́стваць, выраўно́ўваць;

4. (бритву) напраўля́ць, наво́дзіць; (точить) вастры́ць;

5. (совершать, отправлять) уст. пра́віць; (тризну и т. п.) спраўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)