восходи́ть несов.

1. (подниматься вверх) узыхо́дзіць;

2. (иметь началом) браць пача́так (ад чаго); (происходить) пахо́дзіць (з, ад чаго);

3. (о светилах) усхо́дзіць, узыхо́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узыхо́дзіць несов.

1. (на что-л. высокое) всходи́ть, поднима́ться; (на гору — ещё) восходи́ть;

2. ступа́ть, всходи́ть;

3. (о небесных светилах) восходи́ть, всходи́ть;

4. (о растениях) прораста́ть, проклёвываться, всходи́ть;

5. (заходить) входи́ть;

1-5 см. узысці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

восходя́щий

1. прич. які́ (што) узыхо́дзіць; які́ (што) бярэ́ пача́так (ад чаго); які́ (што) пахо́дзіць (з, ад чаго); які́ (што) усхо́дзіць; см. восходи́ть;

2. прил. узыхо́дны, узыхо́дзячы;

восходя́щее ударе́ние лингв. узыхо́дны на́ціск;

восходя́щая звезда́ узыхо́дзячая зо́рка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)