ворчу́н разг. бурку́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурчу́н м. ворчу́н, брюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воркоту́н прост., обл., см. ворчу́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурку́н, -на́ м., разг. ворчу́н, брюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́бен, -бна м.

1. муз. бу́бен;

2. перен., разг. (тот, кто постоянно бормочет) ворчу́н; бормоту́н;

◊ го́лы як б. — соверше́нно го́лый (о местности);

як у б. біць — говори́ть в оди́н го́лос;

сла́вен б. за гара́мі — сла́вны бу́бны за гора́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)