во́плеск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́плеск во́плескі
Р. во́плеску во́плескаў
Д. во́плеску во́плескам
В. во́плеск во́плескі
Т. во́плескам во́плескамі
М. во́плеску во́плесках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

sonic boom [ˌsɒnɪkˈbu:m] n. aeron. гукавы́ ўда́р, звышгукавы́ во́плеск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хлопо́к во́плеск, -ка м.; (удар) пляска́ч, род. плескача́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pat​1 [pæt] n.

1. паля́пванне, пасту́кванне, пахло́пванне

2. нямо́цны гук, во́плеск

3. гук кро́каў

♦

a pat on the back for smth./for doing smth. адабрэ́нне, пахвала́ за што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)