вонкавае - Пошук

во́нкавае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́нкавае сущ., фарм. нару́жное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трэнне вонкавае 4/365, 584; 7/588; 10/315

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вонкавае ядро Зямлі 5/14

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

во́нкавы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	во́нкавы	во́нкавая	во́нкавае	во́нкавыя
Р.	во́нкавага	во́нкавай во́нкавае	во́нкавага	во́нкавых
Д.	во́нкаваму	во́нкавай	во́нкаваму	во́нкавым
В.	во́нкавы (неадуш.) во́нкавага (адуш.)	во́нкавую	во́нкавае	во́нкавыя (неадуш.) во́нкавых (адуш.)
Т.	во́нкавым	во́нкавай во́нкаваю	во́нкавым	во́нкавымі
М.	во́нкавым	во́нкавай	во́нкавым	во́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́нкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	во́нкавы	во́нкавая	во́нкавае	во́нкавыя
Р.	во́нкавага	во́нкавай во́нкавае	во́нкавага	во́нкавых
Д.	во́нкаваму	во́нкавай	во́нкаваму	во́нкавым
В.	во́нкавы (неадуш.) во́нкавага (адуш.)	во́нкавую	во́нкавае	во́нкавыя (неадуш.) во́нкавых (адуш.)
Т.	во́нкавым	во́нкавай во́нкаваю	во́нкавым	во́нкавымі
М.	во́нкавым	во́нкавай	во́нкавым	во́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нару́жное фарм., сущ. во́нкавае, -вага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

auricle [ˈɔ:rɪkl] n. anat.

1. перадсэ́рдзе

2. во́нкавае ву́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

параліза́тар, ‑у, м.

Спец.

1. Вонкавае раздражненне, у выніку якога растарможваецца рэфлекс. Паралізатар тармажэння.

2. У хіміі — рэчыва, якое запавольвае хуткасць каталітычных рэакцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́нкавы, -ая, -ае.

1. Знешні, знадворны.

В. выгляд.

Вонкавае падабенства.

Вонкавая паверхня.

2. Які праяўляецца толькі са знешняга боку, не закранаючы сутнасці чаго-н.

Твар яго здаваўся вонкава (прысл.) спакойным.

3. перан. Паказны, паверхневы, пазбаўлены глыбіні.

Пафас гэтых вершаў толькі в.

|| наз. во́нкавасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verbum