во́кісны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́кісны во́кісная во́кіснае во́кісныя
Р. во́кіснага во́кіснай
во́кіснае		 во́кіснага во́кісных
Д. во́кіснаму во́кіснай во́кіснаму во́кісным
В. во́кісны (неадуш.)
во́кіснага (адуш.)		 во́кісную во́кіснае во́кісныя (неадуш.)
во́кісных (адуш.)
Т. во́кісным во́кіснай
во́кіснаю		 во́кісным во́кіснымі
М. во́кісным во́кіснай во́кісным во́кісных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́кісны хим. о́кисный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́кісны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўзнік у выніку акіслення. Вокіснае жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́кіс, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

У хіміі: злучэнне элементаў сярэдняй ступені акіслення з кіслародам.

В. вугляроду (чадны газ).

|| прым. во́кісны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дна-во́кісны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дна-во́кісны ме́дна-во́кісная ме́дна-во́кіснае ме́дна-во́кісныя
Р. ме́дна-во́кіснага ме́дна-во́кіснай
ме́дна-во́кіснае		 ме́дна-во́кіснага ме́дна-во́кісных
Д. ме́дна-во́кіснаму ме́дна-во́кіснай ме́дна-во́кіснаму ме́дна-во́кісным
В. ме́дна-во́кісны (неадуш.)
ме́дна-во́кіснага (адуш.)		 ме́дна-во́кісную ме́дна-во́кіснае ме́дна-во́кісныя (неадуш.)
ме́дна-во́кісных (адуш.)
Т. ме́дна-во́кісным ме́дна-во́кіснай
ме́дна-во́кіснаю		 ме́дна-во́кісным ме́дна-во́кіснымі
М. ме́дна-во́кісным ме́дна-во́кіснай ме́дна-во́кісным ме́дна-во́кісных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)