во́кіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
во́кіс |
во́кісы |
| Р. |
во́кісу |
во́кісаў |
| Д. |
во́кісу |
во́кісам |
| В. |
во́кіс |
во́кісы |
| Т. |
во́кісам |
во́кісамі |
| М. |
во́кісе |
во́кісах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
во́кіс, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
У хіміі: злучэнне элементаў сярэдняй ступені акіслення з кіслародам.
В. вугляроду (чадны газ).
|| прым. во́кісны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́кіс, -су м., хим. о́кись ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́кіс, ‑у, м.
Спец. Сярэдняя ступень акіслення рэчыва (у адрозненне ад закісу — ніжэйшай і перакісу — вышэйшай ступені). Вокіс жалеза, медзі, вугляроду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́кіс м, во́кісел м хім Oxýd n -(e)s, -e, Oxíd n;
во́кіс вугляро́ду Kóhlenoxyd n, Kóhlenoxid n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гліназём, -у, м.
Вокіс алюмінію, які прымяняецца ў тэхніцы для атрымання алюмінію.
|| прым. гліназёмны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магне́зія, -і, ж.
Вокіс магнію ў выглядзе белага парашку, які выкарыстоўваецца ў медыцыне і прамысловасці.
|| прым. магнезія́льны, -ая, -ае.
М. цэмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
о́кись ж., хим. во́кіс, -су м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́пна, -ы, ж.
Вокіс кальцыю — рэчыва белага колеру, якое здабываецца з вапняку.
Гашаная в.
Даламітавая в.
|| прым. ва́пнавы, -ая, -ае.
В. завод.
В. раствор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)