возни́ца во́знік, -ка м., ваза́к, -ка́ м.; (кучер) фурма́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возница

Том: 4, старонка: 108.

img/04/04-108_0685_Возница.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ваза́к, -ка́ м. во́зчик, возни́ца, изво́зчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фурма́н, -на́ и фу́рман м. возни́ца, ку́чер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́знік м., астр. Возни́чий

во́знік м., разг. возни́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ямщи́к

1. ист. ямшчы́к, -ка́ м.;

2. (возница, кучер) фурма́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)