военача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вайсковы або флоцкі начальнік, камандзір (звычайна вышэйшы).

Вопытны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

военача́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. военача́льнік военача́льнікі
Р. военача́льніка военача́льнікаў
Д. военача́льніку военача́льнікам
В. военача́льніка военача́льнікаў
Т. военача́льнікам военача́льнікамі
М. военача́льніку военача́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

военача́льнік м. военача́льник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военача́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўзначальвае войска або камандуе значнымі вайсковымі злучэннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВОЕНАЧА́ЛЬНІК,

вайсковы або флоцкі начальнік, які займае высокую камандную ці штабную пасаду ва ўзбр. сілах дзяржавы. У Рэспубліцы Беларусь да военачальнікаў адносяцца камандуючыя і начальнікі штабоў родаў войск, армій і інш. аператыўных аб’яднанняў. Паняцце «военачальнік» абагульняльнае, у т. л. для палкаводцаў і флатаводцаў.

т. 4, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

военача́льнік Féldherr m -n, -n, Héerführer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

флатаво́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.

Марскі военачальнік, камандуючы флотам.

|| прым. флатаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

военача́льник военача́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палкаво́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м. (высок.).

Военачальнік, ваенны правадыр.

Славуты п.

|| прым. палкаво́дчы, -ая, -ае.

П. геній.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́мнік, ‑а, м.

Гіст. Татарскі военачальнік, які камандаваў дзесяцітысячным войскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)