во́дступ
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
во́дступ |
во́дступы |
| Р. |
во́дступу |
во́дступаў |
| Д. |
во́дступу |
во́дступам |
| В. |
во́дступ |
во́дступы |
| Т. |
во́дступам |
во́дступамі |
| М. |
во́дступе |
во́дступах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́дступ, -у, мн. -ы, -аў, м.
Свабоднае месца, якое пакідаецца перад пачаткам радка напісанага або надрукаванага тэксту.
В. у пачатку радка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́дступ, ‑у, м.
Свабоднае месца паміж лініяй шэрагу прадметаў і прадметам, які знаходзіцца на нейкай адлегласці ад гэтай лініі. Тэатры, клубы і палацы піянераў будуюцца з водступам ад лініі дамоў. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Во́дступ ’вольнае месца, якое пакідаецца ў пачатку радка рукапіснага або друкаванага тэксту’ (БРС); ’адкрытая прастора паміж лясамі, дварамі, будынкамі’ (Яшк.). Рус. о́тступ, укр. ві́дступ, польск. odstęp, чэш. odstup, серб.-харв. о̀дступ, балг. отстъп, макед. отстап. Аддзеяслоўнае ўтварэнне да адступіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́дступ Адкрытая прастора паміж лясамі, дварамі, будынкамі (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абза́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Чырвоны радок, водступ управа ў пачатку першага радка тэксту.
Пісаць з абзаца.
2. Частка тэксту паміж двума такімі водступамі.
Прачытаць першы а. на памяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абза́ц, ‑а, м.
1. Водступ управа ў пачатку першага радка якога‑н. тэксту; чырвоны радок.
2. Частка тэксту паміж двума такімі водступамі. Прачытаць першы абзац.
[Ням. Absatz — уступ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АБЗА́Ц
(ням. Absatz),
1) чырвоны радок — водступ у пачатковым радку тэксту.
2) Частка тэксту, звязаная сэнсавым адзінствам і вылучаная водступам у першым радку.
т. 1, с. 22
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)