води́ться

1. в разн. знач. ве́сціся, вадзі́цца;

тут когда́-то води́лись у́тки тут калі́сьці вялі́ся (вадзі́ліся) ка́чкі;

у него́ води́лись де́ньги у яго́ вялі́ся (вадзі́ліся) гро́шы;

у них так во́дится у іх так вядзе́цца;

2. (иметь дело, дружить) разг. вадзі́цца;

3. страд. вадзі́цца; см. води́ть;

◊

как во́дится як прыня́та, як заве́дзена; як звыча́йна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таварышава́ць несов., разг. дружи́ть; води́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хорово́диться несов., разг. (возиться) важда́цца; (водиться) вадзі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паво́дзіцца несов., безл., разг. води́ться;

у нас так п. — у нас так во́дится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадзі́цца несов.

1. в разн. знач. води́ться;

у рацэ́ во́дзяцца акуні́ — в реке́ во́дятся о́куни;

як звыча́йна во́дзіцца ў нас — как обы́чно во́дится у нас;

чаго́ ты з ім во́дзішся? — заче́м ты с ним во́дишься?

2. страд. води́ться; см. вадзі́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Malus ipse fies, si malis convixeris

Сам зробішся дрэнным, калі з дрэннымі будзеш вадзіцца.

Сам станешь плохим, если с плохими будешь водиться.

Гл.: Amicus stultorum...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)